lunes, 11 de abril de 2011

¿Por qué?

Porque aquí aprendí que la familia es lo más importante, así que es donde debo empezar la mía. 

Porque muchos de los mejores momentos de mi infancia tienen este sitio como escenario. 
Porque mi abuelo me inculcó el amor incondicional por este lugar, y desde que murió sé que tal vez no está en el cielo porque se esconde aquí, en su paraíso particular.

Porque tiene sentido, pues, que a Adán le demos la bienvenida oficial a la familia en el paraíso.

Porque hacen un vino delicioso que entra como el agua, pero se te sube como el tequila, y un aguardiente que, como su propio nombre indica, arde.

Porque disfruto haciendo queimada y me parto de risa con el conxuro.

Porque se come de muerte y sólo aquí puedes tener un cortador de jamón y una pulpeira, además del mejor marisco de Europa.

Porque los pimientos de Padrón son unos cachondos, y unos pican y otros non.

Porque hay meigas.

Porque es verde, hay flores, plantas, huertos, viñedos, naturaleza a go-go. 

Porque el Miño me embauca.


Porque hay conejos, ovejas, cabras, cerdos, vacas, gallinas, etc, y de enana jugaba con todos ellos.

Porque aquí el Sol se pone muy tarde, más que en el resto del país.

Pero sobre todo porque me da la gana.













   
* Desde Recetas de Rechupete nos han cedido un par de fotos. Si os gusta comer y cocinar, ¡no podéis perderos esta web! Tenéis hasta un recetario de cocina gallega gratis :)

11 comentarios:

Maca dijo...

¿De veras las fotos son del río Miño? Siempre creí que era un río seco, casi muerto. ¡Es todo lo contrario! Quizás deba decidirme a viajar al norte, nunca he pasado de Segovia, y probar ese vino y comer pulpo (no me gustan las ventosas) y nadar en el río.

Anónimo dijo...

CONXURO DA QUEIMADA GALEGA:
http://www.recetasderechupete.com/receta-da-queimada-gallega/762/
Mouchos, curuxas, sapos e bruxas. Demos, trasgos e diaños, espíritos das neboadas veigas.
Corvos, píntegas e meigas. Feitizos das menciñeiras.
Podres cañotas furadas, fogar dos vermes e alimañas.
Lume das Santas Compañas, mal de ollo, negros meigallos, cheiro dos mortos, tronos e raios.
Ouveo do can, pregón da morte, fociño do sátiro e pé do coello.
Pecadora lingua da mala muller casada cun home vello.
Averno de Satán e Belcebú. Lume dos cadáveres ardentes, corpos mutilados dos indecentes, peidos dos infernais cus, muxido da mar
embravecida.
Barriga inútil da muller solteira, falar dos gatos que andan á xaneira, guedella porca da cabra mal parida.
Con este fol levantarei as chamas deste lume que asemellan as do Inferno, e fuxirán as bruxas a cabalo das súas vasoiras, índose bañar na praia das areas gordas.
¡Oíde, oíde! os ruxidos que dan as que non poden deixar de queimarse no augardente quedando así
purificadas.
E cando este beberaxe baixe polas nosas gorxas, quedaremos libres dos males da nosa alma e de todo
embruxamento.
Forzas do ar, terra, mar e lume, a vós fago esta chamada, se é erdade que tendes máis poder ca humana
xente, aquí e agora, facede que os espíritos dos amigos que están fóra, participen con nós desta Queimada.

la elfa dijo...

Maca - si, es el Min~o, pero parece el mismisimo Misisipi, verdad?

Anonimo - gracias por el conxuro, y por llevarme hasta Recetas de Rechupete!!

Guille dijo...

Porque Galicia es lo mas grande!

Anónimo dijo...

Cuando lleguen a Sela lo entenderán...

Paty dijo...

que bonito! se me ha escapado una lagrimilla! viva sela!

Sara J dijo...

Beautiful! (thanks, Google Translate)

ruido perro dijo...

¿Quién no querría que su hijo se criara allí? Bello es poco.

la elfa dijo...

Sara, wow, you made it here =) THANKS!!

Ruidoperro, gracias por seguir pasandote por aqui, y por comentar! los blogs sin comentarios son un rollo y odio ver 50 visitas en un dia y ni un triste comentario...

María Elena dijo...

Elfa, soy argentina, pero mis viejos eran gallegos, nunca tuve la oportunidad de conocer esa tierra maravillosa, aunque mi mamá estaba enamorada de nuestra provincia llamada Córdoba, porque decía que era igual a su Galicia. En resumen, me hiciste llorar y sentir tremenda morriña, aunque nunca haya estado por allí. Un abrazo desde el Río de la Plata. Ah y te encontré gracias a derechupete que mencionaba tu blog.

Anónimo dijo...

https://www.youtube.com/watch?v=26NYSVqbwE0 Hola de pura casualidad llegue hasta aqui, y les dejo un enlace para que los que nunca han pasado por Arbo y visitado sela con esa famosa fiesta del aguardiente la puedan ver en un video subido. gracias a todos.